Zawał serca

Zawał serca jest postacią choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego. Zawał serca to nagłe odcięcie dopływu krwi do części mięśnia sercowego na skutek zablokowania tętnicy wieńcowej przez zakrzepicę, skurcz tętnicy lub rozwiniętą miażdżycę. W wyniku braku dopływu krwi dochodzi do martwicy, dlatego dopływ powinien być jak najszybciej przywrócony. Zawał serca oraz powstała w jego skutek martwica nie muszą kończyć się śmiercią. Zagrożenie życia zależy od miejsca wystąpienia oraz obszaru martwicy. Chory z zawałem serca musi się jak najszybciej znaleźć w szpitalu. Istnieją skuteczne techniki ratowania życia chorym, ale wymagają one jak najszybszego zastosowania badania EKG, badania krwi, angiografii. Koniecznie wezwij pogotowie.

Objawy

Przedłużający się, gniotący, rozdzierający lub piekący ból w klatce piersiowej (za mostkiem). Ból może promieniować do szyi, obu ramion lub do żuchwy.
Duszności, nudności, dreszcze, poty, osłabienie tętna.
Zimna wilgotna skora o szaro-bladym zabarwieniu.
Omdlenie ( jest to czasem jedyny objaw zawału ).
Lęk.

Leczenie

Osoba z zawałem powinna jak najszybciej znaleźć się na oddziale reanimacyjnym
Chorzy hospitalizowani są na oddziałach intensywnej opieki medycznej. Standardowo podaje się im leki przeciwbólowe, zwalniające czynność serca beta-blokery adrenergiczne, środki rozpuszczające skrzepy oraz aspirynę na obniżenie krzepliwości krwi.
W dalszym leczeniu, w celu poprawy ukrwienia serca konieczna bywa interwencja chirurgiczna: angioplastyka – rozszerzanie zwężonych tętnic ( tzw. balonikowanie ) oraz chirurgiczna operacja pomostowania ( by-passy ), tętnic wieńcowych poprzez wszczepianie fragmentów naczyń krwionośnych, omijających zwężone miejsce w tętnicy.

Profilaktyka

Przyczyny zawałów: nadciśnienie tętnicze, nieprawidłowy poziom cholesterolu, otyłość, palenie papierosów, siedzący tryb życia oraz stres.
Eliminacja wymienionych zagrożeń wpływa bezpośrednio na zmniejszenie ryzyka wystąpienia zawału serca